فیوز آهسته دمنده یا فیوز سریع برای ماژول برق را انتخاب کنید؟

تفاوت اصلی فیوز تند دم و فیوز آهسته در توانایی آن در مقاومت در برابر جریان پالس آنی است. از نظر فنی، فیوز آهسته دارای مقدار حرارت ذوب بیشتری است و انرژی لازم برای سوختن فیوز بیشتر است. برای فیوزهایی با جریان نامی یکسان به عبارت دیگر، فیوز آهسته بسیار قوی تر از فیوز سریع است. از آنجایی که فیوز کند دمنده بزرگتر از فیوز تند دم با همان مشخصات است، هنگامی که جریان اضافه در مدار اتفاق می افتد، زمان فیوز کندتر از فیوز تند دمنده خواهد بود.

فیوزهای سریع و کند عمل اغلب به دلیل تفاوت هایی که دارند در مدارهای مختلف استفاده می شوند. به عنوان مثال، مدارهای مقاومتی خالص (بدون یا کم نوسان) یا مدارهایی که نیاز به محافظت از دستگاه های حساس مانند آی سی دارند، باید از فیوزهای سریع الاثر استفاده کنند. بهتر است از فیوزهای آهسته برای مدارهای خازنی یا القایی (سرنگ هنگام روشن و خاموش شدن) و قطعات ورودی و خروجی برق استفاده کنید. علاوه بر محافظت از مدارهای آی سی، در بیشتر مواردی که از فیوزهای سریع الاثر استفاده می شود، می توان به فیوزهای کند عمل تغییر داد تا توانایی ضد تداخل آنها بهبود یابد. با این حال، اگر ضربه آهسته در محلی که از ضربه سریع استفاده می شود استفاده شود، با روشن شدن دستگاه فیوز منفجر می شود.

در کاربردهای عملی، ماژول های قدرت اغلب دارای جریان های هجومی یا جریان های راش هستند. یعنی جریان برخی مدارها در لحظه کلید زدن چندین برابر معمول است. به طور کلی پیک های فعلی بسیار زیاد و زمان وقوع کوتاه است. یک فیوز معمولی معمولی نمی تواند این جریان را تحمل کند. اگر از آن استفاده شود، باعث می شود مدار به طور عادی شروع نشود. تغییر به فیوز جریان بزرگ باعث می شود مدار در برابر جریان اضافه بار محافظت نکند. بنابراین، انتخاب فیوز کند دمنده می تواند این مشکل را حل کند و از اینکه جریان لحظه ای تولید شده توسط ماژول در لحظه راه اندازی از مقدار حدی خود فراتر رود، جلوگیری می کند و در لحظه راه اندازی فیوز نمی شود، بلکه پیوسته از حد عبور می کند. ارزش.

لازم به ذکر است که اگر فیوز خیلی کوچک باشد به راحتی باعث فیوز کاذب می شود و در صورت بزرگ بودن از آن محافظت نمی کند و به راحتی باعث اتصال کوتاه ورودی مدار می شود و باعث قطع برق می شود. .